وبلاگ گروه بازرگانی دکونیک

بسیاری از هنرجویان در گرفتن آکوردهای باره دار به مشکل بر می خورند و در حسرت شنیدن صدای واضح آکورد باره دار می مانند! شاید هم از گرفتن این آکوردها منصرف شوند! یکی از دلایلی که همیشه به هنرجویان متذکر می شوم که برای شروع یادگیری، سازی تهیه کنند که اکشن گیتار (فاصله سیم ها تا دسته گیتار) پایین باشد همین است.

مشکل آنجا پیش می آید که اکشن گیتار هم پایین است اما همچنان هنرجو برای گرفتن آکورد باره دار با گیتار بیچاره کشتی می گیرد و خودش هم از درد انگشتان دست چپ رنج می برد.

من همواره به هنرجویانم ۷ توصیه می کنم که می تواند بسیار مفید واقع شود و آکوردهای باره دار را به راحتی بگیرند و از صدای زیبای آنها لذت ببرند.

به انگشت شست فشار وارد نکنید

بعضی ها فکر می کنند هر کس زورش بیشتر است آکورد باره دار را راحت تر می گیرد! این تصور اشتباهی است. درست گرفتن و به صدا در آوردن تمام نت های آکورد باره دار هیچ نیازی به فشار و زور ندارد. اصلا شما نیاز نیست محکم و با قدرت زیاد به انگشت شست فشار بیاورید. چراکه ماهیچه های این انگشت بسیار ضعیف هستند و نه تنها کمکتان نمی کند بلکه باعث خستگی و نهایتا دلزدگی تان از گرفتن آکورد می شود. بجای آن از ماهیچه های پرقدرت بازوی دست چپتان بهره گیرید(البته اگر راست دست هستید). در واقع بهتر است هنگام باره گیری در گیتار از انگشت شستتان فقط بعنوان یک نگه دارنده و پایدار کننده استفاده کنید.

یک تمرین کارآمد: سعی کنید آکورد باره دار (مثلا فا ماژور) را بدون استفاده از انگشت شست دست چپ بگیرید تا فشار ماهیچه بازوی چپتان را احساس کنید.

از نیروی دست راستتان استفاده نمایید

همچنان که با دست چپتان آکورد را می گیرید می توانید با آرنج دست راستتان بدنه گیتار را کمی به سمت داخل فشار دهید تا دسته گیتار به سمت بیرون هدایت شود. حالا با فشار آوردن انگشتان دست چپتان به سمت داخل، می توانید آکورد را راحت تر بگیرید.

انگشت ۱ (انگشت باره) موازی با میله فرت باشد

انگشت اشاره دست چپ (در صورت راست دست بودن) یا انگشت ۱، به نام انگشت باره هم معروف است. سعی کنید هنگام گرفتن آکوردهای باره دار، این انگشت صاف و موازی با میله فرت باشد. البته در بعضی از آکوردها مانند سی ماژور (کلا آکوردهای با بیس لا ماژور) این قضیه زیاد ضروری نیست.

بندهای انگشت ۱ را بطور یکسان فشار دهید

بعضی ها برای به صدا درآمدن سیم ۱، بند سوم انگشت ۱ (بند پایینی انگشت) را بسیار محکم گرفته و بند اول (نزدیک ناخن) را خیلی شل می گیرند یا اصلا روی هواست! سعی کنید بندهای انگشت ۱ با هم همسطح باشند و بطور یکسان به سیم های گیتار فشار آورید.

بتدا انگشتان ۲، ۳ و ۴ را روی سیمها قرار دهید بعد انگشت ۱

متاسفانه شخصا بسیار شاهد این بودم که حتی گیتاریست هایی که چندین سال سابقه نوازندگی دارند هنگام ریتم نوازی و گرفتن آکوردهای باره دار، ابتدا انگشت ۱ را قرار می دهند و با تاخیر، سایر انگشتانشان را. این اشتباه بزرگی است چراکه حتی اگر نیم میزان از ریتم فقط با انگشت ۱ نواخته شود و سایر انگشتان رو هوا باشند، گام آن قطعه به هم می ریزد و اصطلاحا فالش می شود. برای شروع بهتر است هنگام تعویض آکوردهای باره دار، ابتدا انگشتان ۲، ۳ و ۴ را قرار دهید سپس انگشت ۱ را. بعد از مدتی که دستتان روان تر شد شیوه کاملا صحیح آن است که کاملا بطور همزمان انگشتها را قرار دهید. اما برای شروع یادگیری ابتدا انگشتان ۲، ۳ و ۴ را قرار دهید سپس ۱ را.

آکوردهای باره دار را روی دسته گیتار سُر دهید

گاهی پیش می آید که یک سری آکوردهای شبیه هم را باید پشت سر هم بنوازید، مثلا فاماژور وسل ماژور. هنگام تعویض بین این دو آکورد بهتر است دیگر دست چپتان را از روی دسته گیتار بلند نکنید و با حفظ همان حالت آکورد، دستتان را روی دسته گیتار بکشید.

بیشتر از ۲۰ ثانیه با آکورد باره دار کلنجار نروید

اگر با رعایت این نکات باز هم آکوردگیری برایتان سخت بود بس کنید! زیاد با گیتار کشتی نگیرید، چند دقیقه ای استراحت کنید و مجددا تلاش کنید. چراکه کلنجار رفتن مداوم باعث خستگی و درد دست چپتان می شود.

مطمئنا بعد از چند روز تمرین مناسب با رعایت نکات بالا می توانید از صدای دلنشنین و واضح آکوردهای باره دار لذت ببرید.